مجله سیب سبز: «آینه‌های روبه‌رو» نخستین فیلم بلند «نگار آذربایجانی» است که ماه گذشته در برخی سینماهای کشور به نمایش درآمد. این فیلم داستان زندگی 2 زن با نام‌های «رعنا» و «آدینه» را به طور موازی دنبال می‌کند و تلاش دارد تا با نمایش موقعیت متفاوت این 2 زن در قصه، بحران‌ها و آسیب‌های ناشی از زندگی در جامعه‌ای که کمترین شناخت را از یک  اختلال جنسیتی دارد، به تصویر بکشد.

«آدینه» دختری که دچار مشکل «فراجنسیتی» است (یعنی فردی است که از نظر ظاهری مونث است ولی از نظر شخصیتی مذکر) به طور اتفاقی با «رعنا» که زنی ساده و خانه‌دار است  و به دلیل مشکلات مالی همسرش مجبور است مخارج زندگی‌اش را با مسافرکشی تامین کند، آشنا می‌شود و به این ترتیب، آشنایی این 2 فراز و فرودهای بسیاری را برای قصه فراهم می‌کند؛ موقعیت‌هایی که زوایای تاریک و تلخ شخصیت دوجنسی قصه، یعنی «آدینه» را به خوبی برای مخاطب به تصویر می‌کشد.  فیلم «آینه‌های روبه‌رو» با تهیه‌کنندگی «فرشته طائر‌پور» و کارگردانی «نگار آذربایجانی» با سوژه‌ای جسورانه است که با همکاری «دکتر حسین خطیبی» روانپزشک و پژوهشگر اجتماعی به عنوان مشاور فیلم نگاشته شده است. موضوع «ترنس»ها طبیعتا موضوعی حساس است و فیلمی درباره آنها ساختن به مراتب حساس‌تر و دشوارتر. اینکه چرا فرشته طائرپور و نگار آذربایجانی سراغ این موضوع رفته‌اند و اینکه فیلم تا چه حد توانسته این مشکل را به درستی به تصویر بکشد، موضوع این گفتگو با تهیه‌کننده، کارگردان و مشاور این فیلم است.


فرشته طائر‌پور، تهیه‌کننده و فیلمنامه‌نویس

وقتی به عنوان فیلمساز راجع به موضوعی اجتماعی فیلم می‌سازید الزاما به این معنا نیست که خودتان یا خانواده‌تان به آن مسئله مبتلا بوده‌اید. واقعیت این است که برخی اتفاقات ممکن است به ذهن شما ورود پیدا کنند و سال‌ها در خاطره و حافظه شما باقی بمانند و به نوعی ایجاد دغدغه کنند و در یک بزنگاه زمانی یا مکانی مناسب تبدیل به یک سوژه برای گفتن، نوشتن و یا ساختن فیلم شوند. درباره داستان زندگی «آدینه» شخصیت ترنس فیلم «آینه‌های روبه‌رو» هم همین اتفاق افتاد. این بخش از قصه بر اساس مشاهدات خانم آذربایجانی در دوران نوجوانی، در ذهن ایشان شکل گرفت و سال‌ها به عنوان یک خاطره محفوظ مانده بود تا روزی که در خلال یک گفت و گو و کار کردن روی فیلم‌نامه‌ای دیگر، به عنوان یک شخصیت ویژه و جذاب داستانی جان گرفت و به خوبی در دل قصه دیگری که من تعریف می‌کردم (قصه رعنا) نشست.

در طرح قصه من یک زن ساده و خانه نشین وجود داشت که به دلیل مشکلات همسر پنهانی مسافرکشی می‌کرد و زنان گوناگونی را در شهر جابه جا می‌کرد. ماجراهای فیلم من در جایی بحرانی می‌شد که یکی از مسافران که زنی حامله بود برای رعنا دردسر ساز می‌شد. با زنده شدن خاطره همسایه دوران نوجوانی خانم آذربایجانی، تصمیم گرفتیم شخصیت ترنس (آدینه) را به جای زن حامله در قصه قرار دهیم و این شد که قصه آینه‌های روبه‌رو شکل گرفت. به این ترتیب ما مشغول نوشتن فیلم‌نامه شدیم تا در فرصتی مناسب برای ساخت آن اقدام کنیم.

---

نگار آذربایجانی، فیلمنامه‌نویس وکارگردان

البته داستان زندگی فردی که من از دوران نوجوانی می‌شناختم با آنچه مخاطب در فیلم درباره «آدینه» دختری که فراجنسیتی است می‌بیند، متفاوت بود. اما او علاوه بر دگرجنسگونه بودن، یك شباهت دیگر هم با آدینه داشت و آن مهربانی و انسانیت اوبود. او آدم خوبی بود كه در تقابل با آدم‌های اطرافش كه آنها هم از دید من خوب بودند، به شدت دچار مشكل بود و عدم پذیرفته شدنش از سوی اجتماع اطراف، او را به ناچار به سمت تنهایی و انزوا سوق می داد. به شدت تنها و منزوی بود. در واقع این طور به نظر می آمد كه اطرافیان او بلد نبودند با فردی که به این اختلال جنسی مبتلاست چگونه رفتار کنند. چون آموزش‌های لازم در این زمینه را ندیده بودند و اطلاعات درست و كافی هم در این مورد نداشتند. به هر حال خاطره او و مشكلاتش در ذهن من ماند و مابقی ماجرا هم بر اساس مطالعات و کسب تجربه و تحصیلاتم به‌دست آمد.

در این مدت فیلم‌های زیادی درباره ترنس‌سکشوال‌ها که در سراسر جهان ساخته شده دیدم و به این مسئله پی بردم که معضلات و مشکلات ترنس‌سکشوال‌ها یک مسئله جهانی است. و فقط مربوط به جامعه و فرهنگ ما نمی‌شود. در روند تحقیقات برایم مشخص شد که اگر چه ما به لحاظ فرهنگی تفاوت‌هایی با کشورهای اروپایی و غربی داریم با وجود این مشکلات و معضلات جامعه ترنس‌ها در این جوامع نیز مشابه مشکلات این گروه در ایران است. و همین مسئله موجب شد تا سوژه ترنس‌ها برای من جذاب‌تر و حساس‌تر شود و تمایل من برای آنكه روزی فیلمی در این مورد بسازم، بیشتر شود.

---

فرشته طائرپور
زمانی که متوجه شدیم انتخاب شخصیت ترنس که تصمیم    به تغییر جنسیت دارد جذاب‌تر است، هنوز تحقیقات میدانی و کتابخانه‌ای را در این زمینه شروع نکرده بودیم. در ابتدای راه کمی تردید داشتیم و خانم آذربایجانی نگرانی‌هایی داشت که آیااصلا می‌شود در سینمای ایران روی چنین شخصیت‌هایی کار کرد و من هم در وهله اول فکر نمی‌کردم که شخصیت ترنس «آدینه» آنقدر در فیلمنامه پررنگ شود و به عنوان شخصیت اول یا یکی از 2 شخصیت اول در قصه جای گیرد. اما مدت زیادی نگذشت که قلاب سوژه ترنس‌سکشوالیسم به ما بند شد و در پرداخت ماجراها و حاشیه‌های فیلم‌نامه جای خود را پیدا کرد و حتی لزوم جدی گرفتن مقوله تحقیق را ایجاب کرد.

بخش عمده تحقیقات برعهده خانم آذربایجانی بود و ایشان در یک ترکیب خوب از تحقیقات و خلاقیت به پرداخت شخصیت آدینه مشغول شدند. به مرور با پیش رفتن پروژه به این نتیجه رسیدیم که این شخصیت علاوه بر گیرایی، ابعاد اجتماعی، عاطفی و حقوقی قابل اعتنایی دارد. ابعادی که خود ما هم با آن آشنا نبودیم و به مرور متوجه اهمیت و چگونگی آن می‌شدیم. هر چه جلو می‌رفتیم بیشتر احساس می‌کردیم که در کنار روایت یک قصه سینمایی، یک رسالت اجتماعی را هم داریم به دوش می‌کشیم. آینه‌های روبرو داشت به موضوعی می‌پرداخت که می‌توانست یک تحول فرهنگی در جامعه ایجاد کند و در نوع نگاه مردم عادی به افراد ترنس تغییراتی به وجود بیاورد.

---

نگار آذربایجانی

شاید یکی از دلایلی که موجب شده کمتر کسی به موضوع ترنس‌ها و مشکلات آنها بپردازد، چگونگی پرداختن به این موضوع است. موضوعی که نه به لحاظ قانونی بلکه به لحاظ فرهنگ و عرف جامعه در گروه خط‌‌قرمز‌ها و تابوها جای می‌گیرد. از نظر من سخت‌ترین قسمت آینه‌های رو‌به‌رو نوشتن فیلمنامه‌اش برای من بود. ما باید دنبال راهی می‌گشتیم تا با مخاطب ارتباط برقرار کنیم. مخاطبی که می‌دانستیم که درباره این سوژه با پیش‌داوری و حتی بدبینی به سینما می‌آید یا به طور کلی نسبت به موضوع ترنس‌ها بی‌اطلاع است.

دست کم برایمان مشخص بود که تعداد مخاطبانی که با دید مثبت برای تماشای آینه‌های روبه‌رو می‌آیند، اندک است. به همین دلیل به دنبال راه‌‌هایی بودیم که بتوانیم مخاطب را در طول نمایش فیلم در سالن نگه‌داریم و او را با فیلم همراه کنیم  و مهم‌تر از این موضوع برایمان خیلی اهمیت داشت که بتوانیم در دیدگاه مخاطب نسبت به ترنس‌ها و افرادی که به این اختلال مبتلا هستند تغییر ایجاد کنیم و در عین حال زیبایی فیلم و دراماتیک بودن آن را نیز حفظ کنیم.

---

نگار آذربایجانی

بخشی از تحقیقات ما در روند نوشتن فیلمنامه، تحقیقات میدانی بود که در آن مرحله با گروهی از دختران و پسران ترنس گفت و گو و معاشرت کردیم تا بتوانیم از نزدیک با آنها و مشکلاتشان آشنا شویم. اکثریت قریب به اتفاق آنها، از قضاوت غلط خانواده و جامعه نسبت به خودشان گله‌مند بودند و احساس بی‌پناهی و تنهایی داشتند و بزرگ‌ترین مشکلشان عدم پذیرش از سوی خانواده‌هایشان بود که نمی‌توانستند شرایط جسمی و روحی آنها را درک کنند. و تصور می‌کنند که بچه‌شان دچار توهم شده و مشکلش یک مسئله واقعی نیست!. در فیلم هم بارها توسط پدر آدینه که نقش آن را «همایون ارشادی» بازی می‌کند به این موضوع اشاره می‌شود که رفتارهای «آدینه» سراسر توهم است. خیلی از افراد ترنسی که با آنها گفت‌و‌گو کردیم یا بعد از تماشای فیلم با ما تماس می‌گیرند و پیام می‌گذارند، می‌گویند دقیقا مشکلات آدینه که در فیلم مطرح شده مشکل آنها در جامعه است و هیچ درکی از سوی جامعه برای پذیرش یک فرد ترنس که خودش تاثیری بر آنچه که هست نداشته، وجود ندارد.

یکی از عجیب ترین سوژه‌هایی که در تحقیقاتم با او ملاقات داشتم زنی بود که عمل تغییر جنسیت را انجام داده بود و در حال حاضر به عنوان یک مرد که مهندس است و امروز زندگی موفقی دارد مشغول به زندگی بود. او برای انجام عمل تغییر جنسیت با خانواده‌اش مشکلات زیادی داشت و با مخالفت شدید مادرش که از قضا یک روانشناس هم بود رو به رو شده بود. او عمل را انجام داده بود اما ارتباطش به طور کلی با پدر و مادر و خانواده‌اش قطع شده بود، زیرا مادرش تصور می‌کرد دخترش را از دست داده و او فرد جدیدی است که خانواده نمی‌تواند پذیرای او باشد.


نگار آذربایجانی

 اینکه ما پیکان تقصیر را به سمت خانواده به ویژه پدر و مادرها بگیریم درست نیست. چیزی که من درک کردم این بود که موقعیت پدر و مادرها در شرایطی که متوجه می‌شوند فرزند آنها ابتلا به اختلال ترنس‌سکشوال است بسیار دشوار است. این موقعیت سختی است که مادری یا پدری متوجه می‌شود که فرزند دختری یا پسری‌اش می‌خواهد جنسیت خود را تغییر بدهد.

اگرچه معتقدم که والدین باید از فرزندانی که در این موقعیت قرار دارند، حمایت کنند و زورگویی یا انکار مسئله راه‌حل نیست و نخواهد بود. اما در عین حال باید مراقب باشیم که خانواده‌هایی که دچار این وضعیت هستند را با بی‌رحمی قضاوت نکنیم و قبول کنیم که آنها هم برای هضم و بعد کنار آمدن و پذیرفتن این مسئله، نیاز به زمان و آگاهی دارند که باید از راه‌های گوناگون به آنها داده شود.


دکتر حسین خطیبی، روانپزشک و مشاور فیلم

 ترانس سکشوالیسم یک اختلال است و جزو اختلالات هویت جنسی طبقه‌بندی می‌شود. وقتی کسی به این نوع از اختلال مبتلاست از سنی که آگاهی پیدا می‌کند نسبت به این اختلال به یک اجبار بیمارگونه دچار می‌شود که از جنس خودش نباشد و به جنس دیگری تعلق دارد و به‌مرور از وضعیتی که دارد انزجاز پیدا می‌کند، یعنی اگر پسر است از اینکه لباس پسرانه بپوشد انزجار پیدا می‌کند و اگر دختر است از اینکه مثل دخترها لباس بپوشد و رفتارهای دخترانه داشته باشد، گریزان است. اولین چیزی که در این افراد بروز می‌کند این است که رفتار آنها شبیه رفتارهای کلاسیک جنس مخالف می‌شود. این رفتار البته در کشورهای مختلف  به دلیل تفاوت‌های فرهنگی، اجتماعی و اعتقادی فرق می‌کند. اما در ایران یک جور است و در کشورهای اسکاندیناوی طور دیگر است و خلاصه در اقلیم‌های مختلف با یکدیگر تفاوت می‌کند.

این افراد در طول زندگی هم وقتی به مرحله زندگی اجتماعی که در مدرسه است، می‌رسند مشکلاتشان بیشتر نمایان می‌شود. آنها در ابتدا می‌خواهند بازی‌های جنس مخالف را انجام دهند و حتی لباس‌های جنس مخالف را بپوشند که این مسئله  در جمع همسالانشان مشکلات زیادی را برایشان به وجود می‌آورد. به‌خصوص در کشورهای اسلامی که پوشش خانم‌ها با مردها بسیار متفاوت است و حجاب وجود دارد و رعایت این پوشش برای ترنس‌ها بسیار دشوار و مشکل است تا حدی که برخی اوقات مجبور می‌شوند تحصیلاتشان را به‌دلیل این موضوع ترک کنند و گاهی این بحران‌ها به حدی زیاد می‌شود که آنها تصمیم به خودکشی می‌گیرند.


دکتر حسین خطیبی

همانطور که در فیلم «آینه‌های روبه‌رو» نیز اشاره شده فرد مبتلا به ترنس سکشوال در طول زندگی چند مرحله را پشت سر می‌گذارد؛ که اولین مرحله آن لحظه آگاهی است. او از لحظه‌ای متوجه شرایط ویژه‌اش می‌شود که می‌فهمد به این جنسیت تعلق ندارد. دگرباشی‌جنسی عمیق‌ترین نوع دگرباشی است، زیرا اولین هویتی که در بشر اتفاق می‌افتد، هویت جنسی است.

قبل از آنکه یک نفر نام داشته باشد، هویت جنسی او مشخص است؛ یعنی برچسب دختر یا پسر بودن به او می‌زنند. پس اگر کسی بخواهد علیه این برچسب صحبت کند یا رفتار کند یعنی  به صورت ریشه‌ای دچار بحران و اختلال شده است. مرحله بعد از آگاهی، مرحله‌ای است که فرد می‌خواهد با این شرایط کنار بیایید و در مرحله بعد از آن تصمیم می‌گیرد که جنسیت خود را تغییر دهد و البته بعد از این مرحله، پله دیگری وجود دارد که مرحله بعد از عمل و تغییر جنسیت است، زیرا زندگی بعد از عمل نیز بحران‌هایی دارد چون این  افراد نمی‌توانند بچه‌دار شوند و حتی پیش از آن برای انتخاب همسرشان نیز مشکلاتی دارند.


دکتر خطیبی

کسی که دچار اختلال جنسی ترنس‌سکشوال است چالش‌های ذهنی متعددی دارد از طرفی خانواده و اطرافیان او نیز بحران‌های زیادی را پیش‌رو دارند. وقتی فرد بزرگ می‌شود و تصمیم می‌گیرد عمل تغییر جنسیت بدهد با وجود آنکه در کشور اسلامی ما فتوای شرعی درباره این عمل وجود دارد و برای آن وام در نظر گرفته می‌شود، باز هم شاهد دل‌نگرانی‌ها و بحران‌هایی هستیم که در خانواده افراد ترنس به وجود می آید.

وقتی فردی تصمیم می‌گیرد عمل کند باید مراحل قانونی و مختلفی را پشت‌سر بگذارد و خانواده‌اش را نیز به لحاظ روحی آماده کند و در عین حال ترس خود را از عمل و دنیایی که بعد از عمل وجود دارد، کنترل کند. او از خود می‌پرسد آیا بعد از عمل که جنس دیگری پیدا می‌کنم خانواده و جامعه مرا می‌پذیرد! آیا بعدها کسی پیدا می‌شود که زن من شود، زن کسی که امروز مرد است و در گذشته زن بوده است. این از جمله چالش‌های بسیار جدی برای افراد ترنس است که دوگانگی‌ها و فشارهای روانی زیادی را قبل و بعد از عمل بعد تجربه می‌کنند.


دکتر خطیبی

خانواده افراد ترنس بحران‌های عاطفی زیادی را پشت سر می‌گذارند. برای آنها بسیار سخت است که تا امروز پسر کاکل‌زری یا دختر دردانه‌ای كه داشتند، در عرض مدت کوتاهی متوجه می‌شوند که دیگر او را ندارند و   جنسیت او دستخوش تغییر قرار گرفته است. این وضعیت موجب می‌شود تا خانواده‌ها دچار خشم، ترس و غم شوند. از آینده ترس داشته باشند و شرایطی را که در آن قرار دارند باور نکنند. آنها تصور می‌کنند با انجام عمل جراحی فرزندشان را از دست می‌دهند.

همانطور که در فیلم «آینه‌های روبه‌رو» مشاهده می‌کنید پدر «آدینه» به شدت غمگین است. جاهایی خشن می‌شود و عصبانیتش را به نمایش‌ می‌گذارد و حالات و رفتارهایی دارد که نشان دهنده نگرانی و اضطراب اوست كه برای آینده دخترش است و از طرفی او دل‌نگران آبروی خانوادگی است و نمی‌داند با انجام این عمل بعد از این چه نگاهی متوجه او و خانواده‌اش است. او خیلی زیر فشار است چون هیچ راهکاری برای مقابله با بچه‌اش ندارد، چون چاره‌ای ندارد و راه دیگری بلد نیست.


دکتر خطیبی

یکی از مهم‌ترین موضوعاتی که نباید به‌سادگی از کنار آن گذشت وجود بحران‌های بعد از تغییر جنسیت برای فرد و خانواده است، زیرا اجتماع و خانواده خیلی سخت می‌توانند فرد را بعد از تغییر جنسیت بپذیرند. حتی اگر آنها به روی خودشان نیاورند که فردی قبلا دختر بوده و حالا پسر شده یا برعکس، حس کنجکاوی، ترحم، دلسوزی و برخی اوقات تمسخر موجب آزار فردی می‌شود که جراحی را پشت سر گذاشته است. این فشار روانی هم از سوی خانواده و هم جامعه وجود دارد.

همگی ما بلدیم با معلولین چگونه رفتار کنیم اما آموزش ندیدیم که با این افراد چگونه هم صحبت شویم و در جامعه کنار آنها زندگی کنیم. ما باید بدانیم اگر در خانواده ما چنین فرزندی متولد شد با او چگونه برخورد کنیم. باید بدانیم اگر در همسایگی ما یک فرد ترنس زندگی می‌کند چگونه با او برخورد کنیم و چه واکنش‌هایی نشان دهیم.


فرشته طائرپور

یکی از باورهای رایج در مورد افراد ترنس این است که بسیاری از مردم آنها را منحرف می‌دانند. هنوز مرز بین ترنس‌ها و افرادی که دارای گرایش‌های جنسی به هم‌جنسان خود هستند برای مردم عادی در جامعه ما روشن نیست. این بدترین و جدی‌ترین سوءتفاهمی است که افراد ترنس از آن آزار می‌بینند. مردم باید بتوانند تشخیص دهند که میان هم‌جنس‌بازها و افراد ترنس تفاوت‌های عمده‌ای وجود دارد. یک فرد هم‌جنس باز در سالهای پس از بلوغ دارد به یک تمایل غیر متعارف جنسی جواب می‌دهد در حالی‌که ترنس‌ها با نوعی از اختلال جنسی متولد می‌شوند و هیچ حق انتخابی در این زمینه ندارند. بنابراین خانواده‌ها و جامعه باید آگاهی بیشتری در این زمینه کسب کنند و بر رفتار خود با این گروه که در اکثر موارد انسان‌هایی مهربان، باهوش و حساس هستند تجدید نظر کنند. امیدواریم با اکران این فیلم بتوانیم بخشی از این آگاهی را در جامعه ایجاد کنیم و نگاه و قضاوت و رفتارشان را نسبت به افراد ترنس تغییر دهیم.

در جلسه پرسش و پاسخ فیلم در اصفهان یکی از مخاطبان که ترنس بود، به قول خودش برای اولین‌بار با شهامت و اعتماد به‌نفس در جمع حاضرین ایستاد و در حضور جمع با معرفی خودش به‌عنوان یک ترنس درباره «آینه‌های روبه‌رو» و تاثیرات آن بر خود و خانواده‌اش صحبت کرد. او طی 4 روز، 4 بار «آینه‌های روبه‌رو» را دیده بود و گریسته‌بود و در آخرین بار خانواده‌اش را نیز به تماشای آن برده بود. خانواده تحصیل کرده‌ای که به ‌رغم تعلق به جامعه پزشکی، هنوز با جراحی فرزندشان برای تغییر جنسیت کنار نیامده بودند.

خبرآنلاین: در طول تاریخ، افراد زیادی ادعا کرده‌اند که در فلان تاریخ جهان به پایان می‌رسد. آخرین آن‌ها هم شایعه بی‌اساس پایان جهان در 21 دسامبر 2012 است. در این‌جا مروری می‌کنیم بر مشهورترین موارد پیش‌گویی آخرالزمان طی نیم‌قرن اخیر.

چند سالی است که شایع شده جهان در 21 دسامبر 2012 / 30 دی 1391 به پایان می‌رسد. در همین خبرآنلاین هم مطالب متعددی در رد این شایعه نوشته‌ایم؛ اما از آن‌جا که برخی هنوز اصرار دارند این واقعه قطعی است، در اینجا مروری می‌کنیم بر چند مورد مشهور از پیش‌گویی‌های آخرالزمانی که در همین نیم قرن اخیر اتفاق افتاده است.
 
2012/1391 : پیش‌گویی مایاها

مایاها تقویم بسیار پیچیده‌ای دارند که بر خلاف تقویم‌های شمسی و میلادی (و قمری یا هر تقویم شناخته شده دیگری) با پایان یک سال تمام نمی‌شود، بلکه دوره‌ای چند هزار ساله دارد که از قضای روزگار در 21 دسامبر 2012 به پایان می‌رسد. چنین شایع شده که پیشینیان مایاها این زمان را تاریخ قطعی پایان دنیا پیش‌بینی کرده بودند که با مجموعه‌ای از بلایای طبیعی طومار عمر بشر را در هم خواهند پیچید، اما بازماندگان این قوم نظر دیگری دارند و این تاریخ را تنها پایان دوره فعلی تقویم مایا می‌دانند که با فرا رسیدن آن، طولانی‌ترین تقویم بشری یک دوره خود را به پایان خواهد رساند و دوره دیگری آغاز خواهد شد.

کل این دوره تقویم مایا که «تقویم طویل» نامیده می شود، 5126 سال طول می‌کشد. دوره فعلی این تقویم در 11 آگوست 3114 پیش از میلاد آغاز شده و در روز 21 دسامبر 2012 به پایان می‌رسد. ولی نکته جالب اینجاست که خود دانشمندان مایا بر سر اینکه در این تاریخ تقویمشان به پایان می‌رسد، تفاهم ندارند. نظر اکثریت این است که پایان این دوره تقویم در روز 13.0.0.0 است که مقارن با همان 21 دسامبر 2012 است، اما اقلیتی هم بر این باورند که این دوره در تاریخ 20.0.0.0 به پایان می‌رسد که در حوالی سال 8000 میلادی خواهد بود. بنابراین اگر 22 دسامبر / اول دی‌ماه از خواب بیدار شدید و دیدید هیچ اتفاقی نیفتاده، می‌توانید تا سال 8هزار میلادی منتظر بمانید.
 
2011/1390 : سیاه‌چاله شتاب‌دهنده بزرگ هادرونی

برخی از منتقدین شتاب‌دهنده بزرگ هادرونی واقع در سرن (آزمایشگاه هسته‌ای اروپا در مرز سوئیس و فرانسه) پیش از راه‌اندازی این شتاب‌دهنده از این می‌ترسیدند که شروع به کار آن عوارض ناشناخته‌ای برای بشریت داشته باشد. از جمله آن عوارض، تشکیل یک سیاه‌چاله بود که می‌توانست کل کره زمین را ببلعد و در خود فرو ببرد. فعلا که چند سال از شروع به کار این شتاب‌دهنده می‌گذرد و هیچ چیزی در داخل محوطه این شتاب‌دهنده گم نشده است! تا ببینیم فردا چه خواهد شد.
 
2003/1382 و 2012/1391: برخورد با سیاره نیبیرو

نیبیرو سیاره‌ای است فرضی که پیش‌بینی شده بود در سال 2003/1382 با برخورد به زمین آخرالزمان را رقم می‌زند. وقتی این اتفاق نیفتاد، نظریه‌پردازان ایده‌های آخرالزمانی خیلی ساده این زمان را با سال 2012/1391 و پایان تاریخ سومری ترکیب کردند و به انتظار نشسته‌اند که در دسامبر 2012/1391 و همزمان با انقلاب زمستانی، نیبیروی خیالی به زمین نزدیک شود و این پیش‌بینی به واقعیت بپیوندد.

کتیبه‌های باستانی سومری از مردمان سیاره دیگری در منظومه شمسی به نام نیبیرو حکایت می‌کنند که به روی زمین آمده و نسل بشر را بر روی زمین بنیان نهادند. مشکل اینجاست که هیچ اخترشناسی تاکنون چنین سیاره‌ای را نه در منظومه شمسی و نه در ستارگان نزدیک خورشید ندیده است. یک بار در می 2003/اردیبهشت 1382 قرار بود این سیاره فرضی به زمین برخورد کند، اما گویا تنها کسی که باید این پیش‌بینی را جدی می‌گرفت، صدام حاکم وقت سرزمین سومر بود که در آن سال با حمله امریکایی‌ها، طومار حکومتش درهم پیچید.

نکته مثبت در مورد طرفداران نیبیرو این است که آن‌ها بسیار انعطاف‌پذیر و امیدوارند. بار اول گفتند که پایان دنیا بین 2003/1382 و 2011/1390 خواهد بود و اکنون از فاصله زمانی 2011/1390 تا 2015/1394 حرف می‌زنند. در سال 2015/1394 هم بالاخره می‌شود یک زمان دیگر را اعلام کرد. به قول معروف دیر یا زود دارد، اما سوخت و سوز ندارد.

2000/1379 و ماجرای Y2K

در سال 1999/1378 دنیا که تازه چند سال بود که وارد عصر کامپیوتر شده بود، با مشکلی کاملا جدی مواجه شد. با سال 2000 چه باید کرد؟ مشکل اینجا بود که بیشتر برنامه‌های کامپیوتری آن دوران برای نمایش سال فقط از دو رقم استفاده می‌کردند، به این ترتیب سال 1999 با دو رقم 99 و سال 2000 با 00 نشان داده می‌شد. ترس از این بود که کامپیوترها با رسیدن به این تاریخ دچار مشکل منطقی شوند و با عقب رفتن ناگهانی تقویم (یعنی از 31/12/99 به 1/1/00) خروجی پیش‌بینی نشده‌ای داشته باشند. شاید برای یک کامپیوتر عادی نتیجه این اختلال چندان مهم نباشد، اما وقتی بدانیم که کامپیوترهای کنترل کننده موشک‌های بالستیک و تسلیحات اتمی امریکا و روسیه هم دچار همین مشکلات بودند، قضیه جدی‌تر می‌شود. به هر حال این تاریخ هم گذشت و مشکلی پیش نیامد.

2000/1379 و بازگشت مسیح

گروهی از مسیحیان نیز در این بین از دید دیگری به سال 2000/1379 می‌نگریستند. آن‌ها با تکیه بر متون مذهبی تاریخی مسیحیت، اعتقاد داشتند که پس از سپری شدن دو هزاره، دوره فرمانروایی مسیح بار دیگر فرا رسیده و در این سال مسیح یک بار دیگر ظهور خواهد کرد. مسیح نیامد اما در ایالات متحده، یک متعصب مذهبی مسیحی به نام جرج بوش پسر، با تقلب در انتخابات ایالت فلوریدا رئیس‌جمهور شد و به کمک یک متعصب مذهبی دیگر به نام اسامه بن لادن، با خوانش غلط از کتب مذهبی، به مدت بیش از یک دهه دنیا را درگیر جنگ و کشتار بی‌گناهان کرد.
 
1992/1371 و بازهم بازگشت مسیح

در دوم نوامبر 1992/ 11 آبان 1371، کلیسای «میسیون روزهای پیش‌روی» در کره جنوبی منحل شد. دلیلش هم این بود که لی جانگ ریم موسس این گروه، چند ماه قبل از آن پیش‌بینی کرده بود که در روز 28 اکتبر همان سال مسیح بازخواهد گشت. صدها و شاید هم هزاران نفر اموال خود را فروختند، خانواده‌های خود را ترک کردند، کار خود را رها کردند و حتی از ارتش فرار کردند. مسیح را که می‌دانیم در این تاریخ هم نیامد، اما چه بر سر آقای کشیش آمد؟ او به زندان رفت، ولی نه به خاطر پیش‌بینی اشتباهش، بلکه برای کلاه‌برداری. آقای ریم، 4 میلیون دلار از پول‌های خیریه را به جیب زده بود؛ اما وقتی قضیه جالب‌تر می‌شود که بدانید که این کشیش متقلب380 هزار دلار از این مبلغ را در جایی سرمایه‌گذاری کرده بود که تا 6 ماه پس از زمان ادعایی بازگشت مسیح به باردهی نمی‌رسید.
 
1990/1369: آخرالزمان اتمی

الیزابت کلیرپرافت، یک رهبر مذهبی مسیحی بود که در اواخر دهه 1980/1360 به پیروان خود گفت که خود را برای آخر الزمان آماده کنند. آخرالزمان اختراعی وی قرار بود در سال 1990/1369 و با یک جنگ اتمی رخ دهد، ولی از آنجا که مسئولین کنترل جنگ‌افزارهای اتمی پنج قدرت اتمی آن روز جهان (ایالات متحده، اتحاد جماهیر شوروی، انگلیس، فرانسه و چین)، از او و پیروانش عاقل‌تر بودند، امروز همه ما زنده هستیم و در حال خواندن این مطلب.
 
1982/1361: رویای یک کشیش

پت رابرتسن، کشیش نامداری است که جمع کثیری از مسیحیان متعصب آمریکا چشم به دهان او دارند. او در روز 9 ژوئن 1982/18 خرداد 1361 به شنوندگان شبکه سخن‌پراکنی مسیحی (CBN) که خودش تاسیس کرده بود، گفت که آرماگدون (نبرد نهایی خیر و شر در داستان‌های مسیحی) نزدیک است و همه شرایط ان فراهم شده است. صدالبته مسیح نیامد ولی رابرتسن به کار خود ادامه داد.
 
1955/1334: پیش‌بینی‌های بانوی خانه‌دار

در سال 1954/1333، یک بانوی خانه‌دار امریکایی 54 ساله به نام دوروتی مارتین با ادعای ارتباط با فضای بیرون، پیش‌بینی‌های وحشتناکی در مورد آینده مطرح کرد که بدترین آن‌ها، زیر و رو شدن زمین در سال 1955/1334 بود. سال 1955 رسید و نه زمین‌لرزه بزرگی در آمریکا رخ داد و نه آتشفشانی فوران کرد. نتیجه امر، بستری شدن دوروتی در یک کلینیک روانی بود تا از اتهام ترویج اغتشاش در امان بماند؛ اما نه به خاطر این مورد! دلیل بستری شدن دوروتی مارتین، پیش‌بینی دیگری بود مبنی بر این‌که در شب سال نو 1955/1333، فضایی‌ها او و همسایگانش را با خود به آسمان خواهند برد تا از مصیبت در امان بمانند. نتیجه این پیش‌بینی، ازدحام جمعیت زودباور در اطراف خانه وی در آن شب بود. فضایی‌ها آن شب نیامدند؛ شاید به این دلیل که دیدند فضاپیمایشان جای کافی برای این همه آدم را ندارد و به کل از نابودی زمین منصرف شدند!
 
و اما رکورددار جهانی آخرالزمان: هارولد کمپینگ

هارولد کمپینگ، یکی دیگر از کشیشان صاحب‌نام امریکاست که او هم مانند رابرتسن طرفداران زیادی در بین معتقدان مذهبی مسیحی این کشور دارد. آقای کمپینگ اما رکوردی دارد که در نوع خود بی‌نظیر است: او تا همین امروز سه مرتبه پایان دنیا را پیش‌بینی کرده است:‌ اولین بار در سال 1994/1373 که قرار بود در تاریخ 6 سپتامبر آن سال دنیا به پایان برسد. اما نه عمر دنیا تمام شد و نه روی هارولد کمپینگ. البته 18 سال طول کشید تا یک بار دیگر او جرات کند و چنین ادعایی را مطرح کند.

 این بار قرار شد که درروز 21 می 2011/ 1 خرداد 1390 دنیا تمام شود و 200 میلیون مسیحی به آسمان رفته و با خداوند دیدار کنند و بعد از این صعود بزرگ، زمین به گوی عظیمی از آتش تبدیل شده و با نابود کردن باقی جمعیت زمین، خود نابود شود. آن تاریخ هم ‌گذشت و دنیا نابود نشد، اما هارولد با گذشت چند روز دوباره وارد صحنه شد و با اعتماد به نفس مخصوص به خود اعلام کرد که پایان دنیا قطعی است، فقط در تاریخ اشتباه شده و به جای 21 می، در روز 21 اکتبر 2011 / 1 آبان 1390 دنیا تمام می‌شود. صدالبته که آن تاریخ هم گذشت و ...

به گزارش پایگاه خبری شبکه العالم، "عبدالواحد الحطاب" مدیر روابط عمومی ریاست مسجد النبی تأکید کرد: همه مسائل مطرح شده چیزی جز مونتاژ تصاویر نیست.

این درحالی است که روزنامه سعودی "عکاظ" به نقل از "سعد العوفی" مدیر مرکز تلویزیون مدینه اعلام کرد: در این واقعه نور بر یکی از افراد منعکس شده؛ و دوربین ها این ماجرا را هنگام نماز جمعه در مسجد النبی ثبت کردند.
"شیخ دکتر غازی المطیری" استاد هیأت امربه معروف و نهی از منکر در دانشگاه اسلامی مدینه نیز دراینباره گفت: نباید با عجله و شتابزدگی، درباره این رویداد تصویری اظهار نظر کرد.
المطیری افزود: نخست اینکه افراد متخصص باید درباره این نور اظهار نظر کنند؛ و دوم اینکه قبل از توصیف موضوعی درخصوص عالم غیب باید تحقیق کرد.
روزنامه عکاظ تأکید کرد: با آغاز خطبه جمعه شیخ عبد المحسن القاسم در ساعت 14 و 30 دقیقه ظهر، این رویداد باعث ترس برخی از حاضران شد، برخی از افراد نیز تصور کردند که آن فرد موجودی غیر از انسان است.

 

 

 

 

 برترین ها: مسیحیان جهان در جای جای این کره خاکی در حال آماده سازی خود برای استقبال از عید کریسمس و آغاز سال 2013 میلادی هستند.

خبرگزاری مهر: برای دومین بار در یک ماهه اخیر و پس از کشور ویتنام، این بار کشور قرقیزستان تغییراتی در پرچم جمهوری اسلامی ایران در اجلاس شانگهای در بیشکک ایجاد کرد.

در برنامه دیشب صرفا جهت اطلاع، بخشی از این برنامه به ایجاد تغییراتی در پرچم جمهوری اسلامی ایران در اجلاس شانگهای در قرقیزستان اختصاص داشت:" حضور ایران در این اجلاس قوی و قابل قبول بود اما نمی‌دانیم این تشریفات ریاست جمهوری که معمولا چند روز زودتر به این جور نشست‌ها میره آنجا مشغول چه کاری بود که پرچم ایران بازم اینجوری درآمد. اصلا معلومه تو این تشریفات چه خبره!"


در برنامه دیشب صرفا جهت اطلاع تصاویری نیز از این اقدام مبهم به صورت شفاف منتشر شد، ضمن اینکه تصاویری که پایگاه اطلاع رسانی ریاست جمهوری هم درباره اجلاس شانگهای منتشر کرده، به نوعی این موضوع را تائید می‌کند.

تماشا: پس از انتشار این خبر که دوک و دوشس کمبریج در انتظار تولد فرزند خود هستند، کاربران بسیاری به سایت DukeanDuchessofCambridge.org مراجعه کردند. به گزارش ایتنا، تقاضاهای بسیار زیاد موجب شد وب سایت مزبور به طور غیرموقت از دسترس خارج شود. سایت DukeandDuchessofCambridge.org به تازگی برپا شده و فقط دو ماه از عمر آن می گذرد.

کیت میدلتون و شاهزاده ویلیام در 29 آوریل سال گذشته ازدواج کردند. کیت میدلتون که لقب تشریفاتی اش دوشس کمبریج است، یکی از خبرسازترین اعضای خانواده سلطنتی بریتانیا به شمار می رود. چندی پیش انتشار عکس های نیمه برهنه وی در برخی مطبوعات اروپا، جنجال و حواشی فراوانی به دنبال داشت.

به گزارش دویچه وله، با انتشار خبر بارداری کیت میدلتون، موج پیام های تبریک از سراسر جهان برای این زوج جوان فرستاده شده است. دیوید کامرون، نخست وزیر انگلیس، باراک اوباما، رئیس جمهوری آمریکا و همسرش میشل از جمله افراد سرشناسی بودند که پس از انتشار این خبر، به این زوج جوان تبریک گفتند.

شیعه آنلاین:  رسانه های عربی از درخواست طلاق شاهزاده «موزه» همسر امیر قطر خبر دادند.

در همین حال الوعی نیوز نیز پس از اعلام این خبر افزود: «حمد بن جاسم آل ثانی» امیر قطر به تازگی یک ازدواج مجدد داشته و از همین رو بیشتر وقت خود را با همسر جدید خود می گذرانده است.

گویا این مسأله شاهزاده «موزه» را آزار میداده و از همین رو تصمیم گرفت برای مدت زمان طولانی به ایالات متحده آمریکا سفر کند و در یکی از کاخ شخصی خود در آمریکا اقامت کند.

به گفته این رسانه های عربی شاهزاده «موزه» پس از اینکه به آمریکا رسید و در کاخ خود مستقر شد، رسما از امیر قطر درخواست طلاق کرده است.

قابل ذکر است شاهزاده «موزه» به همراه خود 7 میلیارد دلار پول به آمریکا برده و قصد دارد در ایالت نیویورک یک مؤسسه تربیتی عظیم تأسیس کند.

گفتنی است شاهزاده حمد، بزرگ ترین و تنبل ترین فرزند پدرش بود از همین رو موفق نشد تحصیلات خود را تکمیل کند و مدرسه را رها کرد.

سپس پدرش او را به انگلیس فرستاد تا در کالج نظامی آموزش ببیند اما در آنجا هم تحصیلات خود را تکمیل نکرد و ناموفق به کشورش بازگشت و به ارتش پیوست.

او در سال 1971 فرمانده ارتش و ولیعهد قطر شد. اما در دهه های نود قرن گذشته میلادی، هنگامی که پدرش برای درمان به خارج از قطر سفر کرده بود، علیه او کودتا کرد و به قدرت رسید.