مجله تخت گاز: شکی
نیست که در دنیای پرتلاطم خودروسازی کمپانی ای موفق است که رضایت مشتریانش
را در راس اهداف خود قرار داده باشد و این مشتریان همان رانندگان اند.
رانندگانی از مردم عادی تا قهرمانان پیست های اتومبیل رانی که همه و همه در
پی آنند تا لذت ناب رانندگی را تجربه کنند. در این بین سالانه طی مراسمی
اتومبیل های منتخب رانندگان اعلام می شوند. جالب است که این اتومبیل ها با
در نظر گرفتن معیارهایی خاص انتخاب می شوند به گونه ای که در لیست اتومبیل
های منتخب رانندگان 2012 با گزیده ای از برترین های این صنعت روبهرو
هستیم.
در
این لیست 9 اتومبیل جای گرفته است که تنها دو عدد از آن ها کمتر از 500
اسب بخار نیرو تولید می کند. هفت اتومبیل از این گروه در لاگوندا سکا حضور
داشته که شش تا از آن ها جز پانزده اتومبیل برتر بوده است. کم شتاب ترین آن
ها در مدت زمان 6/4 ثانیه صفر تا صد را پشت سر می گذارد و باقی در کم تر
از 4 ثانیه به این مرز خواهند رسید. در این جمع هم چنین هشت اتومبیل از
سوپراسپرت های خوش نام حضور دارند. ناگفته نماندSubaru BRZ که تنها عضو
غیرسوپراسپرت گروه است نیز عملکرد قابل توجهی به اجرا گذاشته است. علی رقم
ارائه چنین اعداد و ارقامی معیار اصلی انتخاب، میزان رضایت از حس رانندگی
بوده است.
چگونه انتخاب شدند؟
طی
عملیاتی 9 اتومبیل شرکت کننده در تست های استاندارد گوناگون محک زده شدند.
تمامی اتومبیل ها به سنسورهایی فوق حساس مجهز شدند و Kim Reynolds، راننده
متخصص، پشت فرمان تک تک آن ها قرار گرفت. این عملیات در یکی از جاده های
کالیفرنیا صورت پذیرفت و در نهایت با ارزیابی داده ها هفت داور اتومبیل ها
را به ترتیب در یک لیست 9 نفره طبقه بندی کردند. برای شرکت در این رقابت
همچنین شرایطی نیز وجود داشته است. اول از همه این که اتومبیل های شرکت
کننده باید به مرحله تولید رسیده باشند و به قصد فروش در آمریکا ارائه شده
یا به زودی ارائه شوند. این امر علت اصلی عدم حضور اتومبیل هایی بی نظیر هم
چون پاگانی زوندا، کوئینخزگ یا حتی فراری F12برلینتا است. در این میان
اثری از کوروت ZR1 نیز نیست. این مدل در سال 2009 در این رقابت شرکت کرده و
مقام ششم را کسب کرده بود اما غیبت او از جایی آب می خورد که از آن زمان
تا کنون هیچ تغییری بر آن اعمال نشده است. همین موضوع حضور مجدد نیسان GT-R
را نیز توجیه می کند. مدل گودزیلای نیسان GT-R دستخوش تغییراتی شده است.
کمپانی فراری نیز خود از شرکت در این رقابت سر باز زده است. در این جا به
مرور این لیست خواهیم پرداخت. اتومبیل ها از آخر به اول طبقه بندی شده اند.
سریع ترین، نیرومندترین، گرانترین!
مقام نهم
باور کردنش سخت است اما بخواهیم نخواهیم گاو خشمگین ایتالیا این بار در
منتهی الیه این صف نه نفره سکنی گزیده است. لامبورگینی اونتادور LP700-4 که
گران قیمت ترین، نیرومندترین و سریع ترین شرکت کننده رقابت است به مقام
نهم نائل می شود. قیمت پایه آن 407695 دلار است. موتور5/6 لیتری 12 سیلندر V
شکل آن 691 اسب بخار نیرو تولید می کند. گشتاور تولیدی این موتور 690
نیوتن متر است. این ابر خودروی استثنایی با سودجویی از طراحی و مهندسی کم
نظیر یکی از نامی ترین سوپراسپرت های تاریخ است اما نقطه ضعف اصلی آن در
این مقایسه نحوه سواری آن است.
علی
رقم میزان چشم گیر فیبرکربن به کارگرفته شده در این مدل، وزن 1868
کیلوگرمی اش آن را به سنگین وزن ترین شرکت کننده تبدیل کرده است. حتی
کاماروZL1 سنگین وزن 7 کیلوگرم سبک تر از آن است. یک ورژن سفارشی اروپایی
دیگر از این مدل نیز آزمایش و وزن شده است. ورژن سفارشی 136 کیلوگرم از
اونتادور شرکت کننده سبک تر بوده است. این موضوع کمی عجیب به نظر می رسد
اما گمان می رود مدل سفارشی از فیبرکربن سبک وزن تر از پیش اشباع شده ساخته
شده باشد در حالی که در ساخت اونتادورهای تولیدی دیگر فیبرکربن سنگین وزن
تری به کار گرفته می شود.
علاوه
بر این مدل سفارشی از هندلینگ بهتر و سرعت بیشتری برخوردار بوده است. بدنه
عریض LP700-4 ( 9/79 اینچ) سواری با آن را به امری مشکل مبدل می سازد. این
مشکل در اکثر اتومبیل های سایز بزرگ به چشم می خورد. به عبارتی به راحتی
نمی توان LP700-4 را در موقعیت دلخواه قرار داد. حتی در پیچ های مختلف
عملکردهای متفاوتی ارائه می دهد. گاهی به راحتی پیچی را پشت سر می گذارد
اما در پیچی دیگر چراغ زردرنگ سیستم کنترل کشش اش با خشم وارد عمل می شود.
دماغه و دنباله اتومبیل با یکدیگر هماهنگ نیستند. این تناقض آرامش روانی
راننده را مختل می سازد. در حالی که احساس هیجان آمیخته با آرامش از اصلی
ترین معیارهای انتخاب بوده است.
جعبه دنده LP700-4 نیز آن را در
این راه یاری نمی رساند. در حالت خیابانی(Street mode) تعویض دنده ها بسیار
کند صورت می پذیرد. در حالت Corsa نیز پروسه تعویض دنده با تکان های شدید
همراه می شود. عده ای معتقدند علت عمده کاستی عملکرد این جعبه دنده میل
وافر لامبورگینی به سبک وزن تر کردن این مدل بوده است. در این راستا
لامبورگینی از روش ISR سود جسته است. عملکرد جعبه دنده و اجزایش از اهرم
دنده گرفته تا کلاچ گاهی آن قدر نامطلوب است که جعبه دنده آستون مارتین
Vantage S یا اسمارت ForTwo تداعی می شود. از طرف دیگر هندلینگ LP700-4
بهترین هندلینگ ممکن در این کلاس نیست. برای هر توقف باید پدال ترمز را دست
کم سه بار فشار داد به طرزی که در نهایت اثری از لنت ها باقی نمی ماند
گربه خوش صدا
مقام هشتماین
جایگاه به جاگوار XKR-S تعلق دارد. این اتومبیل خوش ساخت از یک موتور 5
لیتری 8 سیلندر V شکل با توان 550 اسب بخار سود می جوید، طراحی داخلی اش کم
نظیر و طنین اگزوزش ستودنی است. خروجی چهار سر اگزوز چنان طنینی می افکند
که در کمتر موتورV8 مشاهده شده است. چنین آوایی از یک اتومبیل جاگوار
انتظار نمی رفت. گشتاور موتور نیز 681 نیوتن متر است. اما چه چیز آن را در
جایگاه هشتم قرار می دهد؟ عده ای معتقدند جاگوار به اشتباه XKR-S را به این
رقابت فرستاده است. جاگوار XKR-S یک اتومبیل گرندتورینگ است و برای شرکت
در چنین رقابتی گزینه مناسبی به حساب نمی آید. نخستین ایرادی که به XKR-S
وارد است به عدم ارتباط میان راننده و جاده مرتبط می شود. در حقیقت فرمان
حسی را که باید القا نمی کند هر چند بر سر پیچ ها عملکرد قابل قبولی را به
اجرا می گذارد.
کمابیش
به نظر می رسد مانعی میان دستهای راننده و چرخ های جلو قرار دارد. در یک
کلام فرمان دهی منقطع و گاهی مصنوعی است. علاوه براین لاستیکهای پیرلی
منتخب XKR-S بیش از اندازه بزرگ هستند و نیرو را آن طور که باید به آسفالت
منتقل نمی سازند. در طول مسیر نیاز مبرم XKR-S به سیستم کنترل اصطکاک کاملا
محسوس است. اجزای سیستم تعلیق: بازوهای کنترل، کمک فنرهای مارپیچ، آنتی
رول بار و ضربه گیر تطبیق پذیر نیز کار را آن طور که باید به پیش نخواهند
برد.چرخش بیش از حد چرخ ها و از کنترل خارج شدن گاه و بیگاه قسمت عقب
اتومبیل از شواهد این امر هستند. تمایل به چرخش XKR-S حتی از لامبورگینی
اونتادور LP700-4 نیز بیشتر است. اما جالب است که عملکرد XKR-S در خارج از
پیست مسابقه کاملا متفاوت است. بهتر بود زيربندي کمی نرم تر ساخته شود با
این وجود سواری با XKR-S در بزرگراه یا جاده های عمومی کاملا دل چسب و
بسیار رضایت آمیز است.
راحتی،
سکوت و چالاکی ارمغان سواری با این اتومبیل در چنین مسیرهایی است. وزن آن
1822 کیلوگرم است و در مدت زمان 2/4 ثانیه از حالت سکون به سرعت صد کیلومتر
در ساعت دست می یابد. XKR-S را یکی از بهترین جی تی های موجود می دانند.
هواکش های عظیم، جلوپنجره اغراق شده، اسپلیتر و اسپویلر ساخته شده از
فیبرکربن،چرخ های 20 اینچی پوشیده شده در لاستیک های پیرلی بخشی از پکیج
منحصربهفرد XKR-S را تشکیل می دهند. هم چنین دیفیوزر طوقه ای مجهز به
خروجی های دوسر اگزوز زیبایی نمای عقب را دو چندان می سازند. فرم منحنی
پانل ها و خطوط روان بدنه از ویژگی های بارز طراحی XKR-S به حساب می آیند.
این روانی خطوط در قاب شیشه های جلو، عقب و بقل نیز به چشم می خورد.
آخرین کبرای شلبی
مقام هفتماین
هم از آخرین شاهکار کارول شلبی، فورد شلبی GT500 که به مقام هفتم نائل شد.
بسیاری آن را بهترین موستانگی می نامند که تا به حال ساخته شده و عده ای
این لقب را به مدل Boss اختصاص می دهند که سال گذشته جایگاه پنجم را از آن
خود ساخته بود. دو اتومبیل پورشه، نیسان GT-R و فراری 458 ایتالیا 4 رتبه
اول را کسب کرده بودند. در هر صورت اگر به دنبال موستانگی ارزان قیمت با
توانی دیوانه وار هستید GT500 گزینه مناسبی است. GT500 خوش قیمت ترین
اتومبیل با عملکرد بالا در دهه اخیر شناخته شده است. شتاب و سرعت بی حد و
مرزش مثال زدنی است.
منبع
تامین نیروی آن یک موتور 8/5 لیتری 8 سیلندر سوپرشارژردار است که توانی
معادل 662 اسب بخار تولید می کند. گشتاور آن 855 نیوتن متر رقم خورده است.
این میزان نیرو و گشتاور به درستي به چرخ ها انتقال می یابد اما کنترل آن
نیاز به تبهر و دقتی خاص دارد. چرخ ها در صورت گرم شدن نیرو را با کمترين
اتلاف به جاده منتقل می سازند. در نتیجه توان موتور GT500 در مدت زمان 3/5
ثانیه صفر تا صد را پشت سر می گذارد. با این اوصاف این سوال پیش می آید که
چرا جایگاه هفتم؟ یکی از داوران در این باره می گوید: " GT500 موستانگ
نیرومندی است اما نباید فراموش کرد که هنوز هم یک موستانگ است.
"متاسفانه
نیمه عقب اتومبیل در سرعت های بالا و بر سر پیچ های تند آن را همراهی
نمیکند. در این حالت با چرخش ناخوشایند قسمت عقب روبهرو می شویم. عملکرد
زيربندي آن طور که باید نیست. احتمالا اکسل فعال اتومبیل به اطراف حرکت می
کند و آرامش راننده را مختل می سازد. همان طور که می دانید احساس راننده در
اولویت این تست قرار دارد. گروهی دیگر از داوران هندلینگ آن را به هندلینگ
کامارو ترجیه می دهند. نحوه عملکرد ترمزها چنگی به دل نمی زند اما نمی
توان منکر اهمیت ترمزگیری در پروسه رانندگی شد. در صورت داغ شدن ترمزها در
لحظه عکس العمل نشان نمی دهند. در مقابل گریپ آن چندان بد نیست. در هر صورت
جسارت، درشتی و خشونت موستانگ شلبی است که طرفدارانش را به آن جذب کرده
است. 1751 کیلوگرم وزنی است که توده طراحی و مهندسی GT500 در پی داشته است.
با در نظر گرفتن روش طراحی موستانگ شلبی و مشخصات آن چنین وزنی دور از
تصور نیست. برای مالکیت این عضلانی پرجنب و جوش باید 63080 دلار هزینه
اولیه را متحمل شد. در رابطه با کاستی عملکرد سیستم تعلیق چندان هم جای
نگرانی نیست چرا که موستانگ از تمهیداتی نظیر آنتی رول بار، کمک فنرهای
تطبیق پذیر و استرات یاری جسته است.
هیولایی با هندلینگ بالا
مقام ششمدر
مقایسه با موستانگ شلبی GT500، شورلت کامارو ZL1 آهسته تر می راند و نیروی
کم تری تولید می کند. چالاکی GT500 نیز بر سر پیچ ها لذت بخش تر است
بنابراین بازهم سوال پیش می آید که چرا دراین رده بندی ZL1 جلوتر از GT500
قرار گرفته است؟ بد نیست نگاهی به نتایج آماری بیندازیم: در لپ اول در
لاگونا سکا شلبی با تفاوت نیم ثانیه(1:38.69) از کامارو(1:39.18) جلوتر
بود. با این وجود در لپ دوم 1:39.3 و در لپ سوم 1:39.30 را به ثبت رساند
اما همان طور که در ابتدا گفته شد این رقابت بر سر اعداد و ارقام نیست.
در
شلبی GT500 شاهد کنترل بیشتری هستیم در حالی که ZL1 سواری پخته تر و حساب
شده تری را به نمایش می گذارد. با بهره گیری از سیستم مواد مایع در شاسی و
کمک فنرهای مغناطیسی ZL1 هم چنین هندلینگ و تعادل بی نظیری را ارائه می
کند. مدل بی هم تای فراری 458 ایتالیا نیز از همین ترفند در کمک فنرهای
مغناطیسی اش سود می جوید. این مدل سال گذشته مقام اول را از آن خود ساخته
بود. در رینج رور ایووک، SUV سال 2012 نیز همین تمهیدات به کار گرفته شده
است. شاید بد نبود اگر این هندلینگ قابل ستایش با توان نفس گیر شلبی آمیخته
می شد اما نباید فراموش کرد که موتور 2/6 لیتری سوپرشارژردار 8 سیلندر V
شکل ZL1 نیز 580 اسب بخار نیرو تولید می کند. این میزان توان به گشتاور 754
نیوتن متری آن می پیوندد.
این
موتور از عملکرد برتری نسبت به بسیاری از موتورهای دیگر برخوردار است. در
ساختار آن هیچ نقصی مشاهده نمی شود. ناگفته نماند ممکن است در سواری با
شلبی آن قدرها هوس تند رفتن نکنید اما ZL1 این اطمینان را به شما می بخشد
که با هر سرعتی ایمن خواهید بود. بیراه نیست اگر بگوئیم سرعت آن حتی از
میزان لازم هم بیشتر است. البته بر ZL1 ایرادهایی نیز وارد است. وزن زیاد
آن سبب شده تا در رده بندی بعد از 5 اتومبیل دیگرقرار گیرد. 1857 کیلوگرم
وزن نسبتا زیادی برای چنین اتومبیلی است. اگر تنها 136 کیلوگرم از وزن این
اتومبیل کم می شد از موستانگ 1751 کیلوگرمی سریع تر می راند. در مقایسه با
قیمت 57265 دلاری ZL1 داخل کابین آن بسیار ارزان قیمت و بی کیفیت طراحی شده
است.
با
این همه ترکیبی از نیروی افسارگسیخته، ترمزهای توانمند، تعادل کم نظیر و
سواری لذت بخش، آن را به اتومبیلی در میانه لیست نه نفره تبدیل می سازد.
شتاب صفر تا صد ZL1 8/3 ثانیه رقم خورده است. نسل بعدی اتومبیل های کامارو
ZL1 بر اساس ATS طراحی خواهند شد و از شاسی کوچک تر و سبک تر آلومینیوم
فشرده سود می جویند.
فرمول یک عقب می ماند
مقام پنجمنام
پرآوازه مک لارن MP4-12C یک بار دیگر بر سر زبان ها افتاده است و این بار
بهانه حضور در این رقابت تنگاتنگ است. اما این بر سر زبان افتادن مطلوب
بسیاری از طرفداران مک لارن نبوده است چرا که در نهایت ناباوری شاهد عقب
ماندن محبوب 267545 دلاریشان از یک اتومبیل سوباروی 28000 دلاری بوده اند.
این که بهت زدگی این طرفداران به حق بوده یا خیر بحث دیگری است اما نباید
فراموش کرد که MP4-12C دسترنج جدیدترین شعبده بازی مک لارن و مهندسین
فورمول وان است. هم چنین باید در نظر گرفت که متخصصین رقابت تنها در مدت
زمان 1:34.5 یک دور کامل با MP4-12C در پیست مسابقه مزدا زده اند. این زمان
بندی آن قدر کفایت می کند که MP4-12C را برنده مسابقه سازد. در حقیقت مدت
زمان مذکور تنها یک دهم ثانیه از رکورد ثبت شده توسط کوروت ZO6/7 ،که برنده
همیشگی شناخته می شود، بیشتر است. مک لارن مدل 2013MP4-12C را روانه
مسابقه نکرده بود.
مدل
2013، 616 اسب بخار نیرو تولید می کند که در مجموع 24 اسب بخار بیشتر از
نیروی تولیدی موتورهای توئین توربوی MP4-12C شرکت کننده است. بدین ترتیب
جای شک باقی نمی ماند که مک لارن در صورت شرکت دادن مدل 2013 و استفاده از
تایرهای مشابه کوروت ZO6 برنده مسابقه می شد. حتی ممکن بود رکورد دوج وایپر
ACR(1:33.94) هم شکسته شود. ترمزهای بادی فعال MP4-12C یکی از امتیازات
این مدل به حساب می آیند. تنها یک اشاره کافی است تا این اتومبیل به خواسته
راننده اش جامه عمل بپوشاند. ممکن است هوس دستی کشیدن کنید یا مایل به گاز
دادن تا بی نهایت باشید و این جاست که اتومبیلتان بدون لحظه ای درنگ سر
تعظیم فرود می آورد اما این درست همان نکته ای است که عده ای ایراد بزرگ
MP4-12C می دانند. کسانی که در رانندگی چالش می طلبند.
آن
ها تجربه رانندگی با نیسان GTR را به گوش به فرمان بودن MP4-12C ترجیح می
دهند. حتی گاهی متوجه می شوید MP4-12C بیش از آن چه که باید در کار شما
دخالت می کند. سیستم حفظ تعادل تا حدی قوی عمل می کند که آرزو می کنید یک
تکان کوچک حس کنید. با این وجود این اتومبیل به معنای واقع بی نظیر است.
فرمان دهی، ترمزگیری، عکس العمل پدال گاز و صدای خروجی های اگزوز همه و همه
مثال زدنی هستند. در یک بازه 2/9 ثانیه ای اتومبیل از حالت سکون به سرعت
100 کیلومتر در ساعت دست می یابد اما در نهایت داوران جایگاه پنجم را مناسب
MP4-12C دیده اند.
کم قدرت خوش دست
مقام چهارمدر
مقایسه با هشت شرکت کننده دیگر سوبارو BRZ دچار کمبود نیروی شدیدی است.
موتور 2 لیتری آن تنها 200 اسب بخار نیرو تولید می کند. در ابتدا حتی گروهی
از داوران از پذیرش آن در این رقابت امتناع ورزیدند. در طول مسیر BRZ برای
عبور از سربالایی ها با مشکل روبهرو می شد. در مقابل ترمزهایش عملکرد
بهتری از لامبورگینی اونتادور یا موستانگ شلبی به اجرا گذاشتند. این
اتومبیل با قیمت 28000 دلاری طبیعتا کاستی هایی خواهد داشت اما با کسب
رضایت رانندگان به مقام چهارم نائل شده است. BRZ مانند مزدا میاتا ثابت
کرده است که داشتن یک ابرموتور لازمه یک اتومبیل سواری خوب بودن نیست. کلاچ
و اهرم دنده آن بی نقص هستند.
در
جریان مسابقه شانه به شانه اتومبیلهای دیگر به پیش می راند. حتی بر سر
پیچ ها عملکردی اعجاب برانگیز از خود به جای گذاشت. کنترل آن فوق العاده
است. پدالهای ترمز و گاز به گونهای طراحی شده اند که کوچکترین فشاری به
پاشنه پا یا انگشتان وارد ننمایند. فرماندهی کاملا مستقیم، دقیق و سریع
است. با یک اشاره می توان اتومبیل را به گاز دادن تشویق کرد. این اتومبیل
کوچک می تواند الگوی مناسبی برای بسیاری از سازندگان اتومبیل باشد. هر شخصی
می تواند با آن راه و رسم سریع راندن را بیاموزد.
بدین
وسیله خواهید آموخت تا چه میزان به پدال گاز فشار بیاورید، چقدر از ترمز
استفاده کنید و تا چه حد دقت به خرج دهید تا به طور مداوم بر خط مستقیم
قرار گیرید. به این ترتیب هیچ گاه لنت ترمزهایتان را هدر نخواهید داد.
تمامی اجزای BRZ از فرمان گرفته تا پدال ها و اهرم دنده کیفیتی برابر با
اجزای دیگر سوپراسپرت های حاضر دارند. با 1249 کیلوگرم وزن BRZ سبک وزن
ترین اتومبیل شرکت کننده است. پس از آن پورشه با وزن 1510 کیلوگرم قرار
دارد. تفاوت وزن 261 کیلوگرمی آن ها مورد توجه داوران قرار گرفته است. بر
فرض محال اگر کنترل BRZ را از دست بدهید، به آرامی و زیبایی نیم چرخی خواهد
زد.
این
تعادل چشم گیر مدیون وزن کم و ساختار حساب شده آن است. در هر لحظه احساس
اطمینانی وصف ناشدنی راننده را در بر خواهد گرفت. درست مانند مزدا میاتا،
BRZ نیز یک وسیله آموزشی مناسب برای علاقه مندان به رانندگی و یک سرگرمی
برنامه ریزی شده برای حرفه ای های اتومبیل رانی است. بسیاری از رانندگان
تجربه رانندگی با آن را تجربه ای استثنایی و تکرارناشدنی توصیف کرده اند.
البته بعید نیست گاهی کمبود نیروی آن شما را آزار دهد. اما کارشناسان
معتقدند همین نیروی کم به حفظ بیشتر تعادل اتومبیل ها کمک خواهد کرد چرا که
انتقال وزن های ناگهانی حاصل از گازدهی بیش از حد وجود نخواهد داشت. در
آینده ای نه چندان دور سوبارو یک ورژن توربوشارژردار 274 اسب بخاری از BRZ
را تولید خواهد کرد اما عملکرد خیره کننده مدل حاضر هرگز فراموش نخواهد شد.
اعتماد به نفس واقعي
مقام سوم Black
Edition نیسان یک بار دیگر به میدان می آید تا پوزه رقبا را به خاک بمالد.
در این میان سهم GT-R جایگاه سوم از مسابقه است. این اتومبیل ورژن 2013
GT-R ملقب به گودزیلا است. این بار گودزیلا نیرومندتر از همیشه ظاهر شده
است. توان آن به 545 اسب بخار و گشتاورش به 628 نیوتن متر ارتقا یافته است.
سیستم تعلیق تیونینگ شده و جعبه دنده از نو برنامه ریزی شده است. با این
اوصاف GT-R یک سواری پرهیجان آمیخته با خشونت ارائه می کند. سواری چندان هم
به نفع او تمام نمی شود. گروهی از منتقدین معتقدند GT-R یک سواری بی روح و
تراک مانند ارائه می کند، صدای اگزوزش گوش خراش است و درون کابینش سکوت و
آرامش آن جایی ندارد. از طرف دیگر بسیاری هنوز GT-R را سلطان میدان می
دانند.
به
عقیده آن ها حضور دو اتومبیل بهتر تنها دلیل سوم شدن آن است و از ارزش
GT-R کم نمی کند. GT-R مانند تانک تمام مسیرها را در می نوردد و معنای
حقیقی شکست ناپذیر را به نمایش می گذارد. نیمه پر لیوان حتی بیشتر هم می
شود چرا که GT-R اعتماد به نفس راننده را تا حد زیادی بالا می برد. این
اتومبیل در خدمت راننده است و البته واژه راننده در این جا بیشتر متوجه
رانندگان حرفه ای یا نیمه حرفه ای است. نه تنها اتومبیلتان بلکه خودتان هم
شکست ناپذیری را با تمام وجود حس خواهید کرد. هر دستورالعملی را بی واسطه
به اجرا می گذارد. در سرعت های بالا خم به ابرو نمی آورد. حتی وزن بالای
1763 کیلوگرمیاش خدشه ای به عملکرد آن وارد نمی کند. فرمان دهی اش با
عملکرد سیستم تعلیق مصمم آن آمیخته می شود.
مثل
این که هیچ چیز جلودار سیستم تعلیق آن نیست. در این زمینه مانند دو رغیب
پیشرویش عمل می کند. پدال ها بلادرنگ عمل می کنند و هیچ جای نگرانی باقی
نمی گذارند. درست مانند مدل های سال گذشته گودزیلا به سختی می توان از این
مدل ایرادی گرفت. دریفت با آن تجربه ای است استثنایی. عملکردش بر سر پیچ ها
مثال زدنی است. انتقال نیروی دو دیفرانسیله آن شگفت انگیز است. به معنای
واقع از سیستم چهارچرخ محرک سود می جوید. در هر لحظه از دریفت گرفته تا
حرکت مستقیم سیستم حفظ تعادل هوشیار است و GT-R چهار چرخی زمین را چسبیده
است. مدل های 2013 یک دهم ثانیه سریع تراز مدل های 2012 لپ ها را پشت سر می
گذارند. مدت زمان ثبت شده سال پیش 1:36.4 بود در حالی که امسال به 1:36.3
ارتقا یافته است. مدل های 2014 همچنان تیونینگ خواهند شد. بعید نیست برنده
سال آتی گودزیلایی دیگر باشد.
افسانه سفید از سری سیاه
مقام دومنماینده
مرسدس در این رقابت مدل C63 سری Black است. اتومبیلی که در بسیاری از
موارد حیرت همگان را برانگیخته است. هندلینگ آن هر راننده ای را به وجد می
آورد. از این نظر می توان آن را با مزدا میاتا مقایسه کرد. البته میاتا
1835 کیلوگرم وزن دارد. حفظ تعادل در کنار تولید نیروی وافر امری است بسیار
دشوار که C63 به خوبی از عهده آن بر می آید. سال گذشته کمپانی مدل SLS AMG
2011 را روانه مسابقه کرده بود. مدلی که لاگونا سکا را در مدت زمان 1:38.8
دور زد. در مقایسه با این مدل، C63 53 اسب بخار نیرو و 30 نیوتن متر
گشتاور کم تری تولید می کند. وزن آن نیز 113 کیلوگرم بیشتر و جعبه دنده اش
در اعتراض به مدل Gullwing اتوماتیک است.
با
این وجود سری Black همین مسیر 2/3 مایلی را در مدت زمان 1:38.9 پشت سر
گذاشت- یک دهم ثانیه کم تر از مدل گالوینگ. حال تصور کنید اتومبیل های
سفارش اروپا بدون سان روف و صندلی های عقب تولید شوند. در ایالات متحده حذف
سفارشی صندلی های عقب هزینه ای در پی نخواهد داشت. شاید اغراق باشد اگر
C63 را بهترین اتومبیل مرسدس بنز بنامیم اما بیراه نیست اگر آن را بهترین
AMG موجود لقب دهیم. C63 با تمامی مرسدس بنزهای تولیدی دیگر تفاوت دارد.
چرخش های بی نظیر، پاسخ دهی هوشمندانه، نیروی فوق العاده و ارتباط بی واسطه
با جاده این تفاوت را ایجاد کرده است.
در
طراحی C63 نکات منفی طراحی کلاس C به چشم نمی خورد. مثل این می ماند که به
عنوان یک اتومبیل مسابقه مجهز به سان روف طراحی شده است. زیبایی و وقار در
هر قطعه از آن فریاد می شود. گروهی از متخصصین آن را شاهکار مهندسین AMG
می دانند که از ساخت مرسدس بنزهای یکنواخت به تنگ آمده اند. فرمان دهی آن
غیر قابل قیاس است و ترمزهایش تحت هر شرایطی توقف را ضمانت می بخشند.
عملکرد ترمز ABS و دیسک ترمزها در این امر فراموش ناشدنی است. موتور تنفس
طبیعی 8 سیلندر V آن یکی از کم نظیرترین های این صنعت است. این قلب تپنده
نیرویی معادل 510 اسب بخار و گشتاوری برابر 620 نیوتن متر را در ریه های
کوپه 1835 کیلوگرمی مرسدس می دمد. نیروی تولیدی آن تا حدی است که C63در
لحظه به لحظه مسیر پدال ترمز را می طلبد. اما جالب است که در صورت هوشیار
بودن راننده نیاز به سیستم کنترل تعادل به ندرت احساس خواهد شد. جعبه دنده
اتوماتیک نیز به خوبی به وظایف خود آشنا است. این پکیج جز به جز و در مجموع
عالی است. هر راننده ای نهایت لذت را با یک سواری کوچک با آن تجربه خواهد
کرد.
برنده بازی
مقام اولو
بالاخره نوبت به برنده این بازی می رسد. پورشه 911 کررا S که بر افتخار
آفرینی اش پایانی نیست. این بار ورژن 911 کررا S که خوش ساخت ترین ورژن نسل
ششم کررا است روی کار آمده است. یک کوپه اسپورت لوکس، موتور عقب و چهار
سرنشینه. سایز آن از تمامی مدل های پیشین بزرگ تر است. موتورش نیز کمی
جلوتر کشیده شده و سیستم کمک فرمان الکتریک بر آن تعبیه شده است. پیش تر
علاقه مندان به پورشه از کارگزاری این سیستم ابراز نگرانی کرده بودند. آن
ها دلواپس بودند مبادا در عملکرد پورشه خوش فرمانشان خدشه ای ایجاد شود.
خوشبختانه
کررا این بار هم سربلند بیرون آمد و جای هیچ نگرانی باقی نگذاشت. نام
آفرینی کررا S در این رقابت همه را غافل گیر کرد. گروهی جایگاه اول را
برازنده اونتادور می دیدند و طرفداران فرمول وان از برنده بودن مک لارن
اطمینان داشتند. حتی پیش بینی می شد مرسدس بنز این افتخارآفرینی را با خود
به خانه خواهد برد اما در نهایت تعجب کررا فکر و خیالات را در هم شکست.
کررا S به لحاظ تولید نیرو رتبه یکی به آخر مانده جدول را به خود اختصاص می
دهد. این ورژن مانند مدل هایی نظیر توربو، GT3، GTS یا مدل ویژه پنجاهمین
سالگرد 911 یک مدل خاص به حساب نمی آید اما با این همه به لطف سواری دل
نشینش گوی را از سایر رقبا می رباید. متخصصین مسابقه در همان دور اول کررا
را بیرقیب دانستند. هر 7 داور به آن رای اول را دادند.
این
تنها اتومبیلی است که داوران بر سر جایگاهش رای مشابه داده اند. حرکت کررا
S در جاده مانند حرکت جیوه است- پیوسته و یکنواخت. گازدهی با پاسخ سریع
روبهرو میشود. تعویض دنده ها بی وقفه و یکنواخت صورت می پذیرند و هیچ
فشار ناخوشایندی ایجاد نمی شود. جعبه دنده دو کلاچه دستاورد نسل دوم پورشه
PDK است. تفاوتی نمی کند که انتخاب کنید آرام برانید یا ویراژ بدهید در هر
صورت PDK پشت شما را خالی نمی کند.
ذکاوت
عملکرد آن تا حدی است که نیازی نیست انرژی تان را صرف کشیدن پدال ها کنید.
یک مدل 911 با جعبه دنده 7 سرعته دستی نیز به بازار خواهد آمد. "هیچ
ایرادی به کرراS وارد نیست." این جمله ای است که از تک تک داوران شنیده می
شود. منبع تامین نیروی آن یک موتور 3/8 لیتری است که 400 اسب بخار نیرو
تولید می کند. گشتاور آن 441 نیوتن متر رقم خورده است. در نتیجه کررا S در
یک چشم بهم زدن 3/7 ثانیه ای از حالت سکون به سرعت صد کیلومتر در ساعت می
رسد. سیستم تعلیق هنرمندانه طراحی و مهندسی شده است. عملکرد منظم آن در
سطوح ناهموار جاده نمایان تر می شود. شاسی یادآور شاسی فراری 458 ایتالیا
است اما باز هم بهتر از آن عمل می کند. صندلی ها بسیار راحت هستند و آرامش
کابین را دوچندان می سازند.